دوران قرنطینگی و مشکلات تحصیلی دانش آموزان
یکی ازمشکلاتی که در دوران قرنطینه و تعطیلی نسبی کشور بسیار مهم و حساس بود ولی چندان به آن توجه و پرداخته نشد، بحث آموزش دانش آموزان و کودکان بود.
شاید در ظاهر دولت و وزارت آموزش پرورش، تدابیر و آموزش های به اصطلاح مجازی و از راه دور را برنامه ریزی کرده است و ازطریق اپلیکیشن ها و برنامه های شبکه های اجتماعی معلمان و کادر آموزش را به نوعی ملزم به برگزاری کلاس های مجازی و آنلاین و تولید محتواهای آموزشی برای ارائه در فضای مجازی کرده است و همچنین به نوعی با همکاری صدا و سیما اقدام به تولید و پخش برنامه های آموزشی و تدریس از این طریق نموده است، ولی نکات ومواردی وجود دارد که در این برنامه ریزی صورت گرفته به آنها اصلاً توجه نشده است.
برای مثال می توان به سوالات زیر توجه کرد
آیا تمامی کودکان و دانش آموزان در سراسر ایران، از برابری امکانات و شرایط برای استفاده از موارد پیش بینی شده برخوردار هستند؟
آیا تمامی کودکان، امکان دسترسی به اینترنت پرسرعت برای حضور در کلاس های آنلاین یا استفاده از محتواهای تولید شده را دارند؟
آیا معلمان و کادر آموزشی تخصص و توانایی لازم برای برگزاری کلاس های مجازی و تولید محتوای های آموزشی مناسب را دارند؟
آیا سطح فرهنگی و آگاهی کلیه خانواده ها و والدین دانش آموزان کشور در حدی است که کودک را طوری راهنمای و هدایت کنند که از برنامه های تلوزیونی و آموزش های مجازی به نحو احسن استفاده کنند؟
این نکته مورد توجه قرار نگرفته است که در بسیاری از نقاط کشور مشکل اینترنت وجود دارد و یا بسیاری از دانش آموزان توانایی تهیه رایانه وگوشی هوشمند را ندارندو نکته مهم تر اینکه در بسیاری از قسمت های محروم کشور خانواده ها حتی تلوزیون و برق مناسبی برای استفاده از آموزش های پخش شده از صدا سیما را هم ندارند چه برسد به استفاده از سایر موارد ارائه شده توسط دولت و آموزش و پرورش.
و یا حتی در صورت داشتن امکانات اولیه و گوشی هوشمند هزینه های مربوط به اینترنت برای دانش آموزان و حتی معلمان چه خواهد شد؟
خانواده هایی هستند که در این دوران با مشکلات سخت و طاقت فرسای مالی و اقتصادی مواجه هستند به طوری که در تامین نیاز های اولیه خانواده و خورد و خوراک هم دچار مشکل شده اند چه برسد به تامین اینترنت برای دانش آموز خود برای شرکت در کلاس های مجازی.
و سوال هایی این چنینی که به آنها توجه آنچنانی نشده است و روز ها و ساعت ها می توان در مورد آن صحبت کرد.
متاسفانه بیشتر مدیران و مسئولین ارشد کشوری مشکلات را از زاویه دید خود نگاه می کنند و فکر میکنند تمامی خانواده ها و افراد جامعه در آسایش و راحتی به فکر گذر از این بحران جهانی هستند و سایر کودکان جامعه نیز همانند فرزندان آنها در محیط امن خانه و کانون گرم خانواده به تفریح و تحصیل و گذران دوران قرنطینه مشغول هستند و افسوس که بسیاری از خانواده ها با مشکلات بسیار زیاد مواجه هستند و به فکر جان خود و خانواده خود هستند و متاسفانه دیگر فرصت و ذهنیتی برای پیگیری نحوه درس خواندن دانش آموز خود را ندارند.
در این بحران به وجود آمده مسائل و مشکلاتی به وجود آمد که بسیار جای تاسف دارد و آن این است که کشور شرایط و توانایی برخورد و مدیریت صحیح با بحران ها و چالش های این چنینی را به هیچ عنوان ندارد و اگر فکری اصولی و زیرساختی برای مقابله با چنین بحران هایی نشود، کشور در آینده با مشکلات بیشتر و اساسی تری مواجه خواهد شد و تا زمانی که فرصتی و موقعیت های برابر و یکسانی برای تمامی افراد جامعه به خصوص جوانان و نخبگان فراهم نشود، کشور به سمت پیشرفت و پویایی پیش نخواهد رفت.
محمد نامور
معاون آموزش تحقیق و نظارت حزب همت آذربایجان شرقی
سایت رسمی حزب همت
کانال تلگرامی حزب همت
صفحه اینستاگرامی حزب همت
کانال ما در آپارات