جناب آقای دکتر رئیسی
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
احتراماً همانگونه که مستحضر می باشید اشتغال یکی از بزرگترین دغدغه های جوانان این مرز و بوم است، سالیانه حدود یک میلیون نفر نیروی جوان که عمدتاً تحصیلکرده می باشند به جمع متقاضیان بازار کسب و کار اضافه می شوند و در خوشبینانه ترین حالت فقط می توان امیدوار بود تا سالیانه حدود سیصد و پنجاه الی چهارصد هزار شغل ایجاد شود.
تجمیع این تعداد نیازمندان به شغل که امکان کار پیدا نمی کنند در سالهای اخیر، لشگری عظیم از بیکاران را بوجود آورده است که عواقب ملموس آن بر هیچ کس پوشیده نیست .
هر چند که متولیان مربوطه تلاش و جدیت خود را برای غلبه بر آن بکار بسته اند ولی به جهت عدم وجود برنامه متناسب با شرایط فعلی کشور آن چنان توفیقی حاصل نشده است و قطعاً ادامه این روند می تواند آسیب های جبران ناپذیری را به همراه داشته باشد. لذا اینجانب سید احمد نبوی پیشنهاد میکنم تا در صورت صلاحدید دستور فرمایید همت متولیان اجرایی کسب و کار به نکات ذیل معطوف گردد. امید است در سایه الطاف الهی و ولی امر مسلمین بتوانند زمینه ساز ایجاد رونق تولید و اشتغال جوانان عزیز میهن اسلامی گردند.
۱– استفاده از ظرفیت های خالی بنگاههای موجود؛ متاسفانه شکاف بین ظرفیت بالقوه و تولید واقعی بسیار زیاد است، با استناد به فصلنامه های مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی انتشار یافته در سالهای اخیر، بیش از ۹۰ درصد از بنگاههای صنایع تولیدی در کشور کمتر از ظرفیت اسمی خود فعالیت دارند. این بدان معناست که اشتغال در حداقل خود قرار دارد .
مدیران تولید و صنعت کشور نیازمند خلاصی از قوانین دست و پاگیر اداری در رفع موانع تولید هستند .
۲– رفع انحصارات در صدور مجوز فعالیت های اقتصادی؛ بهتر است دستگاههای اجرایی بجای نگرانی از اشباع بودن بازار ، همت خود را روی اهلیت متقاضیان قرار دهند.
۳– توزیع عادلانه فرصتها؛ بهتر است بجای تمرکز روی توزیع عادلانه ثروت روی توزیع عادلانه فرصت اقدام گردد. کشور ما دارای جوانان تحصیل کرده و اخلاقی است که بخاطر رانت های شکل گرفته در دولتهای پیشین نتوانسته اند خودشان را نشان دهند.
۴– ارتقاء دانش مالکان بنگاههای تولیدی و خدماتی؛ متاسفانه در کشور ما اینگونه جا افتاده است که سرمایه گذار می بایست مدیریت بنگاه را نیز در دست داشته باشد که بهمین دلیل اکثر مدیران بنگاهها از کوچکترین معلومات مدیریتی بی خبرند و همین امر اسیب های جدی بر پیگیره تولید کشور زده است.
۵– برقرای تعامل بین مراکز اموزش عالی و بنگاههای کسب و کار و موسسات اقتصادی مانند اتاق بازرگانی، اتاق تعاون و … متاسفانه هیچ تعاملی بین این بخش ها وجود ندارد. طبیعی است که مباحث آموزشی ما سنخیتی با نیازهای بازار کسب و کار ما نداشته باشد.
۶– بکار گیری برنامه دقیق و علمی جهت متوازن نمودن میزان تولیدات بخصوص در بخش کشاورزی و باغات با میزان مصرف؛ متاسفانه هرسال کشور از این بی برنامگی زیانهای جبران ناپذیری را متحمل می گردد.
۷– نگاه به اشتغال روستایی و مهاجرت معکوس با ایجاد تعاونی‌های روستایی ( در مقاله ای شرح کامل ارائه شده است )
و دهها مورد دیگر وجود دارد که متخصصان بسیاری به آنان واقف می باشند که باید احصا گردد.
در حالی که هیچ دستگاهی مسئولیت اشتغال کشور را بعهده نمی گیرد، وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی باید متولی موضوع اشتغال کشور باشد، بشرط آنکه کلیه اختیارات و ابزارهای مورد نیاز و بودجه های مرتبط با اشتغال و انتقال کلیه صندوقهای مختلف سرمایه گذاری در حوزه های کارآفرینی و کسب و کار در بخش اشتغال در قالب یک قرارگاه واحد به نام ” قرارگاه مرکزی اشتغال کشور ” با مسئولیت وزیر تعاون کار و رفاه اجتماعی و حضور وزرای اقتصاد و دارایی، وزیر صمت ، رئیس سازمان برنامه و بودجه، جهاد کشاورزی و میراث فرهنگی و گردشگری و صنایع دستی تاسیس گردیده و سامانه ای یکپارچه برای ایجاد کد ملی اشتغال برای هر ایرانی راه اندازی گردد و تا زمانیکه یک ایرانی آماده کار دارای کد ملی اشتغال نگردیده است از مالیات در همه عرصه ها معاف و دولت مکلف به پرداخت یارانه اشتغال به وی باشد.
با تقدیم احترام
سید احمدنبوی
دبیرکل حزب همت
https://t.me/hemmattehran
Www.hmtp.ir
https://t.me/SeyedAhmadNabavi92