لزوم بهره گیری از منابع روستایی در جذب سرمایه به کشور
شاید این سوال مطرح باشد که روستاها چگونه می توانند کمک به اقتصاد کشور کنند؟
روستاها یکی از اولین پایگاه های تامین نیاز جامعه می باشند.در روستاها، زمین های مستعد و حاصلخیزی برای کشت میوه، گندم و سایر محصولات کشاورزی وجود دارد.در برخی از روستاهای کشور، علاوه بر کشاورزی. دامپروری هم صورت می گیرد.
اما آیا باید به همین میزان اکتفا کرد؟
در ایران بیش از ۶۰۰۰۰ روستا وجود دارد که البته در سرشماری سال ۱۳۵۵ این رقم چیزی حدود ۹۲۰۰۰ روستا بوده و به علت گسترش روستاها، به شهر تبدیل شده اند.از اینرو روستاها بهترین پتانسیل برای شروع یک چرخه اقتصادی هستند که فعالیت آنها به کشاورزی و دامپروری محدود نمی شوند در حالی که مشاهده شده، روستاهای دور افتاده کشور نظیر برخی روستاهای خراسان جنوبی، سیستان و بلوچستان و… در حوزه کشاورزی با مشکلاتی مواجه شده اند و حجم کشاورزی در برخی نقاط، به شدت کاهش یافته؛برخی شعل خود را از دست داده اند، برخی مزارع تبدیل به برج های بلند یا ویلاهایی لوکس شده و…از سمتی دیگر با پیشرفت علم و صنعت، کارخانجات صنعتی متعددی در روستاها یا مناطق همجوار آنها بنا شده است.نیاز ابتدایی مردم که همان خوراک می باشد، باید از مزارع کشاورزی کشور تامین گردد لذا نیاز به مدیریتی مناسب در کشور برای عدم تداخل دو بخش صنعتی و کشاورزی احساس می شود.با مطالعه دقیق بر آب، خاک و… در نقاط مختلف کشور و استفاده از اطلاعات و آمارهای گذشته، میتوان بهترین نوع محصولات را در مزارع، کشت کرد و از طرفی دیگر بهترین کارخانه ها را در کشور احداث کرد که برای پخش کالاهای خود در داخل و خارج از کشور با محدودیت زمانی کمتری برخوردار باشند.
اما بزرگترین عامل پیشرفت روستاها که حتی باوجود بازرگانان خوب کشور و حمایت دولت علاوه بر دو بخش ذکر شده، صنایع دستی است. اگر در هر روستا، یک کالای خاص برای آن روستا وجود داشته باشد، حدود ۶۰هزار کالا در کشور داریم که تولید ملی بخش صنایع دستی روستایی محسوب می شود. این مقدار، حجم قابل توجهی برای اشغالزایی روستاییست که حاصل آن سبب ارز آوری به کشور خواهد شد.
حتی در بخش گردشگری نیز، روستاهای ما پیشگام هستند.روستاها اولین مکان شکل گیری تمدن ها محسوب می شوند.خیلی از گردشگران خارجی دوست دارند تا وارد روستاهای ما شوند، تاریخ و تمدن پیدایش روستاهای مارا از نزدیک مشاهده کنند؛ با فرهنگ و رسوم آن آشنا شوند؛ نوع پوشش های مردم روستاهارا مقایسه کنند و با غذاهای محلی آشنا شوند.وجود مناطق به شدت زیبا و وصف ناپذیر روستایی، بهترین جاذبه توریستی را ایجاد می کنند که اگر تبلیغات گستره ای صورت گیرد، مورد توجه گردشگران داخلی هم خواهد بود.از این نعمات الهی باید به بهترین شکل استفاده کرد.اما به این دو بخش گردشگری و صنایع دستی توجه ویزه ای باید داشت.
تا زمانی که این مشاغل می توانند در روستاها اقتصاد کشور را دگرگون کنند و با توقفشان نیازهای کشور از بخش واردات تامین می گردد و کشور در توسعه هم دچار بحران هایی شده، چرا که اولین نیاز او با مشکل مواجه شده است، ورود کسب و کارهایی نوین که گام های آغازین خود را در کلانشهرها شروع کرده اند و هنوز امتحانشان را پس نداده و به موفقیت صد درصدی نرسیده اند، در روستا ها توصیه نمی شوند.
یقینا وجود عشایر در روستاها که به نوعی مکمل آنها می باشند و حمایت های بخش دولتی و انجمن های شکل گرفته با برنامه ای مدون و مدیریتی جامع در این بخش که مستقیما بازار خارجی را هدف قرار دهد، مناطق روستایی فعالتر شده و روستاییان و عشایر زحمتکش و عزیزمان، “پیشگامان تحول اقتصادی” در کشور خواهند بود.
15مهر ماه، روز روستا و عشایر گرامی باد.
حمیدرضا قانع
عضو شورای مرکزی حزب همدلی مردم تهران(همت)
