باشد که چرخ روزگار بچرخد و به همت همدلی و تحولخواهی، ایرانی شکل گیرد که قائم مقام ها و امیرکبیر ها باشند
میرزا محمد تقی خان فراهانی اولین صدر اعظم ایران در زمان ناصر الدین شاه قاجار بعد از ۳۹ ماه (سه سال و سه ماه) صدارت در تاریخ ۲۰ دی ۱۲۳۰ در کاشان به شهادت رسید تا آرامش در نهاد دشمن برگردد و مسیر آبادی ایران باز هم به خاطر منافعی بسته گردد و یقین کنند که امیر نظام به صدارت باز نخواهد گشت.
در چنین روزی خون کسی که در سیاست، غیرت، شرف و درایت را معنا می کرد بر جوی فین بر پای سروهای آزادی رفت که سر به آسمان داشتند و غم خود را با کسی نمی گفتند و فرزندانی به پاس خدمت پدر آواره شدند و این ایران بود که از مرگ معصومانه امیر داغ به دل ماند.
از مهمترین اقدامات وی در زمان کوتاه صدارت می توان به تنظیم بودجه، پیشرفت صنعتی، تقویت بنیه دفاعی، حذف القاب و عناوین، بنیانگذاری دارالفنون، انتشار روزنامه وقایع اتفاقیه و… اشاره کرد که همه این تلاش ها برای آبادی ایران او را به سرنوشت معلم خود، قائم مقام فراهانی، مرد با تجربه و درایت ایران، دچار کرد.
ارج نهادن به این بزرگان در امروز ایران اسلامی، ارج نهادن به حقانیت، پاسداری از ارزش های میهنی و معنا بخشی به تلاش برای آبادی ایران اسلامی است. باشد که چرخ روزگار بچرخد و به همت همدلی و تحولخواهی، ایرانی شکل گیرد که قائم مقام ها و امیرکبیر ها باشند و ایرانی آباد کنند و ایران برای حفظ جانشان به تمامیت تلاش کند.