عدم پرداخت حق بیمه سهم دولت به صندوقها و نگاه به منابع مالی آنها به عنوان حیاط خلوت همیشه دیده شده است.
علاوه بر آن ،فرصت سوزی در عدم استفاده از ظرفیت سرمایه گذاری در دوره رونق و جوانی صندوقهای بازنشستگی بعلاوه بی انضباطی های مالی و حکمرانی نامطلوب موحب شکل گیری شرایط حاضر برای سیستم بیمه های اجتماعی شده است که از بین ۱۸ صندوق بازنشستگی موجود ،۳ صندوق ورشکسته و بدون کمک دولت توان ادامه کار را ندارند و۱۲ صندوق در شرایط ناپایدار مالی و اقتصادی و تنها ۳ صندوق و بعلل شرایط خاص در وضعیت مناسب مالی هستتد اما سهم صندوقهای بازنشستگی پایدار در نظام تامین اجتماعی آنچنان قابل توجه نیست.
بعبارتی با برسی سهم منابع و مصارف صندوقهای بازنشستگی ایران ،قریب ۱۵ درصد از مصارف و هزینه های مالی صندوقها کاملا وابسته به دولت و کمتر از ۵ درصد در وضعیت مناسب و بیش از ۸۰ درصد در شرایط نامناسب مالی هستند که ناگزیر به اذعان شرایط بحرانی آنها خواهند شد و با توجه به جمیع شرایط به بودجه دولت وابسته خواهند شد. برای عبور از بحران باید طرح نو در انداخت و اصلاحات در صندوقها را به نحو مطلوب کشور در پیش گرفت.
